โอย….น้อ…ดินเอ๋ยดินสูงค้อยอีนางงอยนั่งกอดเขาคิดถ่อได๋ผัดแฮงเศร้า…เขามาสร้าง เขื่อนใส่มูนๆ….เอ้ย….
เบิดแต่ลำทางสั้นหันมาจ้าวทางล่อง ทางของเพิ่นล่องแล้วทางข่อยสิล่องมูน เหลียวไปทางเหนือพู้นเมืองพิบูลแจ้งคังข่ายมีแต่ตึกแต่ค่ายตามจ้ายตะฝั่งมูน เมืองพิบูลเป็นเมืองตั้งเจริญดีสมชื่อพิบูลอยู่ฝั่งนั้นสะพืออยู่ฝั่งนี้ดอนแก้งนั่นแบ่งกลาง
น้ำล้นท้างตามหว่างกระแสชล แลลงตามลำมูนแม่นทีบ่อมีเว้น ไปชมเล่นหัวดอนบ่อนน้ำถั่งแก่งเล็กๆน้อยๆไหลเข้าใส่คับพวง ดอนขวางคั่นติดกันแม่นดอนธาตุ น้ำฟาดไหลต่อเกี้ยวดอนเลี้ยวสิต่อลง โสงเสงถ่านกำมะถันเนานั่ง ดุจดังดวงดอกไม้นาวส้มเหว่อหวาน ทรายมูลเป็นโนนบ้านหัวดอนตาลใต้คันไฮ่ ป่าไผ่แกมป่าพร้าวใจห่าวระหว่างเว โงเงเหลียวลงใต้ดอนตาดไฮมืดจุ่มกุ่มเห็นแต่น้ำฟาดตุ้มโตนตึ้งใส่ท่าเสียว เหลียวไปก้ำคันลึมทองใต้ปากบุ่งน้ำแก่งคันลึม…..มันมันหากไหลจ้าวๆ ตีเข้า….ว่าใส่กันลำพัน…เอ้ยๆๆ….นา
ลาดวารีเป็นแอวคั่นวังสะแบงเติมต่อ บ้านคันนกหออยู่ฝั่งนั่นโนนบ้านนั่นส่วนสูง แก่งตุงลุงมาขวางขั่นเหลียวหากันจนว่าเมื่อยบ้านคันเปือยอยู่ซ่ง
หล่งคันแม่นแก่งหัว งัวเงียเอิ้นหัวคันงัวเพิ่นเอิ้นว่า ปูปลามันหากหลายมากล้นคนเข่าแหว่หา ปลาใหญ่น้อยบ่ออึดอยากมีหลายกายไปทางลำโดมปากมันตกฮั่น อัศจรรย์ใจเจ้าเขามาสร้างเขื่อนปลาเลยขึ้นบ่อได้หายจ้อยละบ่อมี เต็มทีข่อยเลยหากินลำบากยากคอบปากคอบท้องอยากหลงฮ้องให้ส่วงใจ บ่อมีไผมาแก้ปัญหาเฮาเป็นเรื่องใหญ่ไผกะคงสิฮู้น้อท่าน….ท่านผู้ฟัง…ฮือๆๆๆ น้อท่าน ท่านผู้ฟังๆ…..เอ่อๆ…เอย
ขอบคุณคุณปราณี โนนจันทร์
